Zyra e Prokurorit të Specializuar( ZPS), përmes një parashtrese drejtuar panelit të kolegjit të Apelit, ka kërkuar nga të njëjtit që të refuzojnë ankesën e mbrojtjes së Kadri Veselit, të ushtruar ndaj vendimit të gjykatësit paraprak lidhur me paraburgimin e këtij të fundit.
Edhe në këtë shkresë, sikurse në shumë shkresa tjera të ZPS-së, përmenden Abelard Tahiri, Driton Lajci, Sylejman Selimi e Lahi Brahimaj, raporton “Betimi për Drejtësi”.
Në këtë shkresë thuhet se në kundërshtim me parashtresat e mbrojtjes, gjetja e gjykatësit paraprak që Veseli i ka dhënë udhëzime Lajçit nuk ka qenë e bazuar në incidentin e ndërlidhur me pjesëmarrjen e Lajçit në një intervistim para ZPS-së, përkitazi me të cilin Lajçi dhe Tahiri kanë dorëzuar prova. E sipas ZPS-së, përkundrazi, ishte bazuar në [REDAKTUAR] të paraqitur nga ZPS-së në lidhje me një incident krejtësisht të ndarë.
Sipas ZPS-së, mbrojtja dhe Lajçi kanë pasur mundësinë e adresimit të këtij incidenti në përgjigjen për lirim të Veselit.
Në shkresë, thuhet se atje, ata nuk e kundërshtuan pretendimin në fjalë dhe thjesht pohuan se udhëzimi nuk kishte të bënte me ndonjë gjë ‘të pahijshme’. ZPS thotë se si i tillë, konstatimi i gjykatësit paraprak, – i cili nuk qëndronte në udhëzimin nga Veseli se ishte ‘i pahijshëm nuk ishte në kundërshtim dhe nuk kërkonte një vlerësim të besueshmërisë së dëshmive të dëshmitarëve.
Tutje, thuhet se për më tepër, kjo gjetje ishte vetëm një nga disa faktorë – të pakontradiktuara nga provat e dëshmitarëve të mbrojtjes – që demonstronin marrëdhëniet e vjetra (vartëse) që Lajçi kishte me të akuzuarin.
Gjithashtu thuhet se siç adresohet në detaje në Seksionet C dhe D më poshtë, provat e mbrojtjes të mbështetura si për pagesën tek Brahimaj, ashtu edhe për aftësinë e Kosovës për të zbatuar kushtet e lirimit të përkohshëm ishin në mënyrë të ngjashme të parëndësishme me konkluzionet aktuale të gjykatësit paraprak.
“Ka prova domethënëse që qeveria e Kosovës u ofroi përfitime disa personave ose ndihmë joproporcionale ligjore bashkëkohore me thirrjet e ZPS-së për intervista”, thuhet në shkresë.
Sipas ZPS-së, kjo përfshinte Sylejman Selimin dhe Lahi Brahimaj, të cilët janë emëruar anëtarë të ndërmarrjes së përbashkët kriminale të akuzuar përfundimisht.
Tutje, thuhet se gjykatësi paraprak u mbështet në këto incidente për të konkluduar ekzistencën e një klime bashkëkohore të përpjekjeve për ndërhyrje në hetimet e ZPS-së dhe procedurat e Dhomave të Specializuara brenda qeverisë së Kosovës.
Sipas ZPS-së, në lidhje me emërimin e Sylejman Selimit në një post të lartë qeveritar menjëherë pas thirrjes së tij nga ZPS, mbrojtja inkuadron gabimisht vlerësimin përkatës.
ZPS thotë se për qëllimet e përcaktimit të rrezikut të Nenit 41 (6) (b), nuk është e nevojshme të demonstrohet se ‘nuk kishte asnjë shpjegim tjetër të arsyeshëm’ për emërimin, përkundrazi vlerësimi përkatës është nëse ishte e arsyeshme që gjykatësi paraprak të konkludonte se – së bashku me dukuri të tjera të ngjashme – incidenti tregon ekzistencën e një klime bashkëkohore të ndërhyrjes në përpjekje në hetimet e ZPS-së dhe procedurat e Dhomave të Specializuara, duke kontribuar në një rrezik të pengimit nga i akuzuari.
“Ishte gjithashtu plotësisht e arsyeshme që gjykatësi paraprak të konkludonte se pagesa prej 40,000 euro nga Qeveria e Kosovës për Lahi Brahimaj – e bërë direkt në lidhje me paraqitjen e tij para ZPS – ishte joproporcionale”, thuhet në shkresën e ZPS-së.
ZPS thotë se kjo ishte bazuar në prova objektive, të padiskutueshme në lidhje me madhësinë e pagesës dhe madhësinë e pagesave të dhëna personave të tjerë që paraqiten para ZPS-së.
Sipas ZPS-së, në të vërtetë, provat e paraqitura nga dëshmitarët e mbrojtjes, në vend që të kundërshtojnë një gjetje të tillë, thjesht nënvizuan parregullsinë e pagesës.
“Për shembull, dëshmitarët e Mbrojtjes konfirmuan se (i) dihej paraprakisht që intervista do të ishte jashtëzakonisht e shkurtër duke pasur parasysh qëllimin e Z. BRAHIMAJ për të thirrur të drejtën e tij për heshtje; dhe (ii) procedura e miratuar ishte e parregullt, që përbën një pagesë diskrecionale nga një fond kontigjence, pa nevojë për të përmbushur kërkesa specifike ose për të siguruar fatura”, thuhet në këtë shkresë.
Në shkresën e ZPS-së thuhet që jo vetëm që konkluzioni i gjykatësit paraprak për natyrën e pagesës ishte i arsyeshëm, por deklaratat e vetë dëshmitarëve të Mbrojtjes përforcojnë, në vend që të kundërshtojnë,
Tutje, sipas ZPS-së, DIXON (i) konfirmon se në fakt Brahimaj, krejtësisht i pavarur nga këshillat juridike të Dixon, tashmë kishte vendosur të kërkonte heshtje, (ii) nuk jep asnjë tregues se tarifat e tij ligjore në lidhje me këtë intervistë një-ditore arrinin diku afër 40,000 euro, dhe (iii) kuptohet, nuk ishte në gjendje të konfirmonte nëse klienti i tij kishte marrë apo jo ndonjë pagesë ose premtim pagese nga të tjerët.
“Z. TAHIRI (i) siç përshkruhet më sipër, konfirmoi natyrën e parregullt dhe plotësisht diskrecionale të pagesës dhe (ii) deklaroi se askush në kabinet nuk i tha ose i tregoi se pagesa mund të ishte për diçka tjetër përveç shpenzimeve ligjore”, thuhet në këtë shkresë.
Sipas ZPS-së, kufijtë e njohurive të tij dhe të asaj për të cilën dëshmitë e tij folën, në të vërtetë janë përsëri të dukshme. Sipas tyre, sfida procedurale e Mbrojtjes nën bazë 2 duhet të refuzohet.
“Më në fund, dhe siç u diskutua më parë, nuk ishte e nevojshme që gjykatësi paraprak të konkludonte se i Akuzuari e drejtoi Driton LAJÇI të bënte diçka jo të duhur, duke vërejtur se vlerësimi në fjalë është një rrezik i ndërhyrjes në të ardhmen, duke mos provuar ndërhyrje aktuale”, thuhet në këtë shkresë.
Tutje, thuhet se gjetja e bërë nga gjykatësi paraprak ishte se ndërveprimet e të akuzuarit me Lajçin ushtrojnë në favor të një rreziku të pengesave sepse ato tregojnë se ai është në gjendje t’i japë udhëzime një individi që ndërvepron me Dhomat e Specializuara dhe individi i cili tashmë ishte demonstruar të ishte i gatshëm të shkonte përtej funksioneve të tij zyrtare në ndërveprimet e tij me ZPS-së.
Ndryshe, më 9 nëntor, në paraqitjet e tyre të para, Jakup Krasniqi e Hashim Thaçi janë deklaruar të pafajshëm për akuzat që u vihen në barrë.
Njëjtë është deklaruar edhe Veseli në paraqitjen e tij me 10 nëntor, sikurse edhe Selimi me 11 nëntor.
Aktakuza ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit dhe Jakup Krasniqit është konfirmuar më 26 tetor 2020.
Sipas akuzës së ngritur, së paku midis marsit 1998 deri në shtator 1999, Hashim Thaçi, Kadri Veseli, Rexhep Selimi, Jakup Krasniqi dhe anëtarë të tjerë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët kishin qëllimin e përbashkët për të siguruar dhe ushtruar kontroll mbi të gjithë Kosovën përmes metodave që përfshinin frikësimin, keqtrajtimin, ushtrimin e dhunës dhe eliminimin e paligjshëm të atyre që konsideroheshin si kundërshtarë.
“Ndër këta kundërshtarë përfshiheshin persona që ishin, ose që konsideroheshin se kishin qenë: (a) bashkëpunëtorë ose të lidhur me forca, zyrtarë ose institucione shtetërore të RFJ-së, ose që (b) ndryshe nuk mbështetnin qëllimet ose metodat e UÇK-së dhe më vonë të QPK-së, ndër të cilët persona të lidhur me LDK-në dhe serbë, romë dhe persona të kombësive të tjera (bashkërisht, ‘kundërshtarët’). Ky qëllim i përbashkët përfshinte krimet e përndjekjes, burgosjes, arrestimit dhe ndalimit arbitrar ose të paligjshëm, akte të tjera çnjerëzore, trajtimin mizor, torturën, vrasjen dhe zhdukjen me forcë të personave”, thuhet në aktakuzë.
Tutje, në aktakuzë përmenden edhe Azem Syla, Lahi Brahimaj, Fatmir Limaj, Sylejman Selimi, Rrustem Mustafa, Shukri Buja, Latif Gashi dhe Sabit Geci.
“Ndër anëtarët e tjerë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët ishin Azem SYLA, Lahi BRAHIMAJ, Fatmir LIMAJ, Sylejman SELIMI, Rrustem MUSTAFA, Shukri BUJA, Latif GASHI dhe Sabit GECI, si dhe disa udhëheqës të tjerë politikë dhe ushtarakë të UÇK-së dhe QPK-së, ndër të cilët edhe anëtarë të tjerë të Shtabit të Përgjithshëm; ministra dhe zëvendësministra të QPK-së; komandantë të zonave të UÇK-së, zëvendëskomandantë të zonave dhe anëtarë të tjerë të shtabeve të komandave të zonave; komandantë të brigadave dhe njësiteve; komandantë dhe anëtarë të shërbimeve policore dhe të zbulimit të UÇK-së dhe QPK-së; ushtarë të tjerë të UÇK-së dhe zyrtarë të tjerë të QPK-së; si dhe të tjerë që vepronin në emër të UÇK-së dhe QPK-së (së bashku me Hashim THAÇIN, Kadri VESELIN, Rexhep SELIMIN dhe Jakup KRASNIQIN, bashkërisht, ‘anëtarët e NKP-së’). Të gjithë këta individë, me veprimet dhe mosveprimet e tyre, kontribuan në arritjen e qëllimit të përbashkët. Si alternativë, disa ose të gjithë këta individë nuk ishin anëtarë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët, por u përdorën nga anëtarë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët për të kryer krime për realizimin e qëllimit të përbashkët (së bashku me anëtarët e NKP-së, bashkërisht ‘anëtarët dhe instrumentet e NKP-së’)”, thotë akti akuzues. /BetimipërDrejtësi
