Poezi nga poetja Remzie Raci Rexhbogaj

Kultura

Poezi nga poetja Remzie Raci Rexhbogaj

Nga: Remzie Raci Rexhbogaj Më: 3 shtator 2020 Në ora: 22:41
Remzie Raci Rexhbogaj

PEJË O LULE E DUKAGJINIT

Pejë

M`i ruaj kujtimet e bukura

Të Ernes

T’pushimeve verore

Ato grimca t’lumturisë

Që i kishte t’kohës rinore

Asaj shetitores së Korzos

Mbrëmjet e buzëqeshura

Të Ernes

Unë ende i ndjej

Dhe i ruaj si relkte

T’mbyllura thellë

Në muzeun e zemrës

Me shtatë dryna i kam prangosur

Si në legjendat e Ajkunës

E me lotët e mij ato pjesë t`rrugës

Çdo herë do t`i laj.

ZEMRA QANË N'HESHTJE

Kur zemra ime qanë

Për Ty

Kohën e ndalon

Për dymijë vjet

Kur zemra ime qanë

Vetëm Perëndia e dëgjon

Dhe toka e ielli

Kur zemra ime qanë

Për Ty

Ka dhembje e mallë

A thua vallë

A po i dëgjon Erna

Këto ofshamë

Që jetën ma gjunjëzojnë ...?

SA KISHA DASHUR

Sa kisha dashur sot

T'i kisha krahët e zogjve shtegtarë

E të bëja një fluturimin qiellit t'kaltër

Të vie n’vendlindje prej mërgimit

Në at vend te bukur të shqipeve

Ku jam lindur e jam rritur po si zana

Atje ku Engjulli im më pret çdo ditë

T'i falëm njëra tjetrës pakëz dritë

Sa kisha doshur sot

Të kisha zërin e bilbilit

E mbi varrin tënd të bukur

Erna t’këndoj këngën time

Të trishtimit

E Ti të më dëgjosh si e vetmja hyjni

Nga bota që ti zgjodhe ah, rë amshimit

Sa kisha dashur që tê kisha veçsot

Pendën e Naimit

E me penë nga olimpo

T'ju tregoj mbarë njerëzimit

Sa e padrejtë është kjo jetë

Në këtë botë të djallëzimit.....

Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat