Kush besimin tim e humbi
Më vjen keq aq sa nuk thuhet
Botës jo nuk i vjen fundi
Disa bëjnë atë që duhet
Disa bëjnë atë që duhet
Zgjohen -flenë me djersë të ballit
Dhe besimi sikur shuhet
Në kët botë me sytë e djallit
Në këtë botë me sytë e djallit
Gjithë nga ty kënaqur mbetën
Ti me shpatë në mes të hallit
U dhe shpirtim,,zemrën,jetën
U dhe shpirtin,,zemrën ,,jetën,,
Pa kërkuar për të marr
Kur mësove të të vërtetën
U zhgënjeve... edhe çfarë?
Të zhgënjyen ?!edhe çfarë?
Ndjehesh keq ,,aq sa nuk thuhet
Të kuptoj ,,ndjehesh shpirt-vrarë,,
Me besimin, jo nuk luhet !!
Luftëtari nuk vdes kur vritet në beteja
Ai vdes kur detyrohet të jetojë në dhe të huaj
pas lirimit të atdheut.
Do shpirti
Sheh shpirti
Qesh shpirti
Qan shpirti
Dhemb shpirti
Hesht shpirti.
Më mungon tmerrësisht
Ndoshta më ke munguar pa të njohur
Ndoshta do më mungosh gjith jetën
Edhe kur do jemi pranë
Edhe kur do jemi larg
Edhe kur do qaj edhe kur do qesh
Mungesa jote do jet ankthi im.
Në rrugët e vështira do jesh gjithmonë vetëm
Do jesh një luftëtar i braktisur në vijat e frontit
dhe kur mbaron beteja mbetesh
ose dëshmor ose hero i heshtur
pastaj vazhdon rrugën drejt diellit
je si një copë akull
ku reziston drejt rrezeve të forta
gjithçka do kalosh edhe përtej ylberave
dhe nuk do ndryshosh.
