Dritat e lirisë

Kultura

Dritat e lirisë

Nga: Antoneta Uka-Duhanaj Më: 24 mars 2021 Në ora: 21:02
Antoneta Uka-Duhanaj

Ditë gëzimi apo mjerimi

Njëzet e katër Marsi 1999

Mbushet qielli me dritë lirie

Toka Dardane pa shpres një fije.

E pyes qillin çfarë po ndodhë

O dritë o Hanë pse qeshë e pse qanë

E nga qielli mora një ndriçim

Kombanat e lirisë fluturojnë drejt vendit tim

Zogjtë e lirisë nga Evropa fluturonin

Ata që na vranë lirinë t`i largonin

Rrihte zemra nga shqetësimi dhe nga gëzimi

Çfarë po ndodhë nuk dija këtu nga mërgimi

Shumë kush thoshte

Po fillon kjo lufta tretë

Se po nga ky i yni armik

Ka fillu lufta e parë botrore dhe ajo dytë

Tre muaj ankth që nga kjo ditë

Vajë,shpërngulje,vdekje dhe pikëllim

Nuk e dija me besoni si quhej emri im

Çdo mëngjes heret më zgjonin

Këta zogjtë e lirisë e unë ju lutesha Perëndisë

Çfarë po ndodhë

Dardania po mbetet thatë

Ku po ikin dallëndyshet e ngrata

Tre muaj mjerim e tre muaj shpetim

Fluturonin mbi Dardani dritat e lirisë

Të zhdukin tmerrin e pa drejtësisë

Tre mujaj nuk vura gjumë në sy

Ç'far po ndodhe me t'imin Atedhe

Nje dit mora lajm prej prej Perendis

Po vinë ditet e liris

Njëzet e kateë Mars 1999

Dritat e mbuluan Dardaninë

Ndriçuan tmerrin njeëqind vjeçar

Sollen dritën si kurrë me parë

Faleminderit dritave të lirisë

Të dërguara në emër të Perëndisë

Antoneta 24 Mars 2021 Austri

NJË VIT FRIKË

Një vite frikë ta shoh dritën e syve të mi

Në karantinën e jetës apo të vdekjes

Nga ajo ditë ma s'kam dhanë dorë

Nga ajo ditë ma askënd nuk e përqafova

S`ka më vlerë as jeta as liria

Jemi për peng e padretësisë

Të vdesim të panjohur

Apo të presim të luftojmë për jetë

Na denuan ajrin ta marrim lirshëm

Dhuratë nga Zoti t`i mbushim këto mushkëri

Të mbyllim gojën si të tërbuar

Mos vallë Perëndia na ka denuar

Mbylle gojën mos jep dorën

Mos puthë e mos përqafo

Mbyllu mos dil e mos këndo

Mos jemi armiku yt o Perëndi

Që ajrin të marrim të lirë nuk guxojmë

Jemi bërë bisha të egra jetojmë kot

Na ndihmo të lutem o Zot

Ndoshta mëkati i Adamit dhe Eves

Tani e bartim mbi supe

Apo të kemi mashtrues dhe ne si ata të dy

Mos na deno të lutem o Perëndi

Ndoshta jemi të shumtë në këtë botë

Këtë botë ti e krijove me dashuri

Dashuria që na dhurove për jetën

Apo kështu duhet ta presim vdekjen

Një vit karantën e një vit frikë

Do zgjohem në mëngjes të shoh prapë dritë

Rri në shtëpi,mos dil ,mos shko

Kësaj i thuhet jeto apo mos jeto.

Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat