Të bashkëjetuarit me një aftësi të kufizuar fizike ka gjithmonë sfida. Megjithatë mungesa e 80% e shikimit nuk e ka penguar Jona Hamitin që të punojë si administratore në një klinikë estetike.
“Me ndihmën e familjes, sigurisht edhe të miqve që kam patur afër ka qenë e mundur që unë të bëj një jetë le të themi deri diku normale. Pjesa e shikimit më ka penguar ndoshta për pjesën e studimeve, vetëm për faktin që mund të kem pasur lodhje gjatë leximit, po jo të me këtë ndikuar në rezultate”, tha ajo
Përpos të gjithave ka pasur raste kur 28-vjeçarja e ka ndjerë veten të gjykuar për shkak të sëmundjes së Albinizmit, sëmundje e cila i ka sjellë edhe probleme me shikimin.
“Pjesën e paragjykimit nuk e kam pasur nga aftësia e kufizuar në shikim, e kam pasur gjithmonë nga pjesa e pigmentit tim. Se njerëzit këtu çuditen kur ti je shumë i bardhë, çuditen kur ti je pak më ezmer sesa të tjerët”, shtoi ajo.
Megjithatë për Jonën aftësia e kufizuar fizike nuk mundet a sesi të ndikojë tek potenciali intelektual i individit. E ndërsa është edhe pjesë aktive e shoqatës së të verbërve, në 30 vjetorin e themelit të saj ajo shpreh shqetësimin e mungesës së infrastrukturës për këtë kategori.
“Infrastruktura mbështetëse nuk është se është një investim shumë i kushtueshëm, sepse një semafor që të jetë i pajisur edhe me pjesën e sinjalistikës për të verbrit, kjo nuk është se kushton, po ndoshta nismat e qeverisë bëjnë që disa gjëra të lihen pas dore, dhe nuk arrijnë të kuptojnë që kjo gjë që mund të duket e vogël për një person që s'ka aftësi të kufizuara, për dikë tjetër të jetë shumë e vështirë”, u shpreh Jona.
Jona është vetëm një nga 25 personat me aftësi të kufizuar në shikim të cilët janë integruar në tregun e punës, ndërsa më shumë se 10 mijë të tjerë janë të papunë.
