Ti rritesh dhe ikën si flladi,
Mëngjezet m’i bën më flladitës,
Në sytë e tu rrjedhin ujëvarat
Dëshira njomëzake përtëritës.
Në botën e kukullave e gjen botën,
Mes lodrave princeshë me kurorë,
Mezi pres në ditëlindje ta pres tortën,
Në pranverat e tua të bardha si dëborë.
Rea, ke emër perëndie pellazgo-ilire,
Emër dielli, emër lavdiplotë lartësie,
Në vitet e tua fryjnë erëra pafajësie,
Motet me lule zambaku, me nure e hire.
Ti rritesh dhe ikën porsi era,
Pranë teje moshën nuk e ndiej,
M’i gëzosh dhe njëqind pranvera,
Vitet e së shkuarës tek ti unë i gjej…